Over Ellen

De term refereert aan een bepaalde directheid, de vinger op de zere plek leggen. Soms moet je diep gaan en mag het juist een keer knallen (boem) om vervolgens weer verder te kunnen. Door BOEM valt er ballast van je schouders en voel je je een stuk lichter waardoor je weer helder kunt nadenken en voelen. Weer kunt luisteren naar je hart en intuïtie. En dan BOEM sta je weer in je kracht. 

Zelf liep ik ook langere tijd met oogkleppen op en ging ik maar door en door om alle ballen de lucht in te houden. Tot het op een gegeven moment echt niet meer kon. Ik leefde vooral vanuit mijn hoofd, vanuit hoe ik dacht dat het moest, hoe het hoorde. Reageerde me af op mijn kinderen. Zo’n moeder wilde ik niet zijn. Gek werd ik daar van…

Door hulp in te schakelen leerde ik weer te voelen en te ontvangen zonder dat er voorwaarden aan hoeven te zitten. Ik kwam weer terug in mijn eigen kracht! Ging weer leven in plaats van overleven. Liet mijn hart weer spreken en luisterde er ook naar. Dat heeft geresulteerd in het opzeggen van mijn vaste baan en het kiezen voor het avontuur van het ondernemen. Praktijk BOEM werd een feit. En de energie begon weer te stromen!

Begin 2018, ik was net een half jaar op weg om mijn praktijk op te bouwen, kwam mijn nu ex-man uit de kast. Heftig, flinke knal was dat. Waardoor ik in mijn eigen BOEM-casus terecht kwam. We besloten uit elkaar te gaan en een zeer pittige periode brak aan. Een periode die veel verlies kent. Ik verloor mijn man, mijn gezin, ons huis moest worden verkocht, de familie had er moeite mee het te begrijpen en ik had de energie niet om vanuit mijn praktijk voldoende inkomen te genereren. Dus schreef ik me weer uit bij de kvk en viel terug op een uitkering. 

Door me enorm kwetsbaar op te stellen en middels een vlog op fb uitlegde hoe de situatie was gaf ik mezelf de ruimte om hiervan te herstellen en was het oordeel weg. Het was zoals het was. En het is nog steeds zoals het is. 

Door al mijn emoties de ruimte te geven, te mogen voelen en doorvoelen wat er zat en voor mezelf op te komen, mild te zijn voor mezelf, kon ik langzaam herstellen. Ondertussen moest er veel geregeld worden en ging de zorg voor onze drie kinderen gewoon door. Niet gemakkelijk.  

Doordat ik eerder geleerd had dat pijn en liefde samen gaan had ik er vertrouwen in dat het uiteindelijk allemaal weer goed zou komen. Ik zou er hoe dan ook sterker uitkomen.

Vertrouwen dat dingen niet zomaar gebeuren, dat geloof, samen met mijn positieve houding bleek een krachtig instrument. Door te durven voelen, emoties toe laten en de inzichten die ik vanuit therapeutische sessies/familie opstellingen heb gekregen, is er een nieuwe vorm ontstaan. 

Ik ben telkens blijven kijken met de ogen vanuit mijn hart. Zo min mogelijk oordelen, niet naar mezelf en niet naar de ander. Verantwoording terug leggen daar waar die hoort en zelf pakken wanneer het iets van mij was. Daarmee is de verhouding gelijkwaardig komen te staan en ligt er een stevige basis waarop gebouwd kan worden. Een basis van onvoorwaardelijke liefde.

Ik geloof er in dat je soms in het leven een spiegel voor gehouden wordt om uiteindelijk daar te komen waar je mag komen. Dat het je op een pad zet vol hobbels en pijn, maar dat dat juist de bedoeling is om bewust te worden van wie je in de kern bent. Een liefdevol wezen. En daar vervolgens vanuit gaat handelen. Daaruit ontstaat rust, groei en geluk. 

Met name kinderen zijn er heel goed in om deze spiegel voor te houden. Gebeurt veelal onbewust. Zoals er veel onbewust gebeurt en doorgegeven wordt.  Kinderen zijn onze grootste leermeesters. Zij geven ons de lessen die wij mogen doorleven om een beter mens te worden. Je moet alleen in die spiegel durven kijken. 

Ik heb in de spiegel durven kijken. Ik heb mijn valse overtuigingen overboord gegooid. Ik heb scheve ouder-kind verhoudingen weer recht gezet. Ik heb communicatieruis weten te herstellen. Ik heb nieuwe verbindingen gemaakt op basis van liefde. Ik heb mijn lessen doorleeft en doe dat nog indien ze zich aandienen. Ik blijf geloven in de kracht van het hart! 

"Ik heb de golven niet kunnen stoppen, maar ik heb wel leren surfen!"